به گزارش همشهری آنلاین، باغ سنگی یکی از جاذبه‌های گردشگری شهر سیرجان در کرمان است. سیرجان شهری در جنوب غربی کرمان است. باغ سنگی که عجیب‌ترین و جذاب‌ترین جاذبه این شهر است در دهستان بلورد روستای میاندوآب و ۴۰ کیلومتری جنوب شرقی سیرجان قرار دارد. این باغ به شکل شش ضلعی نامنظم طراحی شده و متعلق به درویش خان اسفندیارپور بوده است.
درویش خان ناشنوا بود و با خانواده‌اش در سیرجان با کشاورزی زندگی و امرار معاش می‌کرد. تا اینکه پس از اصلاحات ارضی در سال ۱۳۴۰ تمام زمین‌هایش را از دست داد. از تبعات این طرح خشک شدن درختان باغ و زمین‌های کشاورزی بود. درویش خان برای اعتراض به این اصلاحات ارزی دست به کار عجیبی زد که تا امروز صدای اعتراض او را ماندگار کرده است.
وی برای نشان دادن اندوه خود به دلیل خشک شدن درختان و زمینش از درختان خشک شده‌اش سنگ آویزان کرد. برخی نیز می‌گویند درویش خان در خواب می‌بیند که در باغی سنگی است. او پس از بیدار شدن تصمیم می‌گیرد که باغی به همان صورت که در خواب دیده بنا کند.
برای این کار شروع به حفر چاله‌هایی در زمین خشک کرد و سپس درختان خشکیده‌اش را که به ۲۰۰ عدد می‌رسید درون این چاله‌ها کاشت. در نهایت به شاخه‌هایشان سنگ آویزان کرد؛ نماد میوه‌های سنگی. وی برای اینکه بتواند سنگ‌ها را آویزان کند آنها را سوراخ می‌کرد تا شاخه‌ها را از حفره‌های ایجاد شده رد کند.
نکته جالب این است که در اطراف و محوطه باغ اصلا سنگی وجود ندارد. این سنگ‌ها فقط در کوه‌های اطراف یافت می‌شود که حدود ۵ کیلومتر با محل باغ فاصله دارند. طبق روایت‌ها درویش خان آنها را با شتر یا الاغ می‌آورد و برخی دیگر معتقدند خود او در طی چهار تا پنج روز آنها را با پای پیاده حمل می‌کرد. این کار برای پیرمردی به سن او باید کار طاقت فرسایی بوده باشد چون وزن و اندازه برخی سنگ‌ها بسیار زیاد است. پس از مرگ درویش خان، یکی از درختان افتاد. اما مردان روستای اطراف به‌زحمت توانستند درخت را از نو سرجایش بگذارند و سنگ‌ها را آویزان کنند.
به جز سنگ در این باغ سنگی لاستیک‌های پنچر شده، آینه‌های شکسته، فنر، پیت نفت، قوطی حلبی، چراغ نفتی علاالدین، شناور کولر، تیرهای تلگراف، نی قلیان شکسته و بسیاری ضایعات دیگر نیز به درختان آویزان هستند.
البته ناگفته نماند که هرگاه در زندگی درویش خان اتفاق بدی می‌افتاد که غمگینش می‌کرد، یک سنگ و درخت جدید به باغ اضافه می‌کرد. از این نمونه‌ها می‌توان به سنگی اشاره کرد که شبیه سر تراشیده انسان بود و به مناسبت اعزام پسرش به سربازی، آن را به درخت آویخت. او به مناسبت مرگ دوستان و عزیزانش هم سنگی به درختان اضافه می‌کرد.
بی‌شک نمی‌توان باغ سنگی را فقط حاصل جنون و اعتراض مردی از سر ناراحتی دانست؛ زیرا این باغ واقعا شبیه یک اثر هنری است.
درویش خان در ۸۳ سالگی در ۱۸ فروردین ۱۳۸۶ درگذشت و پیکرش در همین باغ سنگی دفن شد. همچنین در سال ۱۳۵۵ نیز پرویز کیمیاوی فیلمی را به نام «باغ سنگی» ساخت که برنده جایزه خرس نقره‌ای جشنواره بین‌المللی فیلم برلین شد.
مسیر دسترسی | چگونه به باغ سنگی سیرجان برویم؟
برای دیدن این باغ سنگی باید به استان کرمان و شهر سیرجان بروید. از شهر سیرجان باید به سمت بافت حرکت کنید. پس از عبور از بلورد به حیدرآباد و میاندوآب بروید. در نهایت تابلوی باغ سنگی سیرجان قابل مشاهده است. از آنجا وارد یک جاده فرعی خاکی می‌شوید. پس از ۴ کیلومتر در این مسیر به باغ می‌رسید.
نظر شما